گـاهـــی بـــا دویــــدن برای رسیدن به کـســـی،
دگــــر نـفـســــی بـــرای
مــانـــدن در کـنـــار او باقـــی نـــخواهـــد مــانــد . . .

تمام ترسم از این است
یک شب هم که بخواهی به خوابم بیایی
من بیدار نشسته باشم …

قطارها بیهوده میپرسند
چی ؟ چی ؟
نمی دانند در انتهای ریل ها
هیچکس و هیچ چیز در انتظارشان نیست …

بگو تمام تـــــــــو مال مــــن است
دلــــــــم میخواهد
حســـادت کنم به خـــــــودم…

وقتی که دیر رسیدم و با دیگری دیدمت..
فهمیدم که گاهی…
هرگز نرسیدن بهتر است از دیر رسیدن …

گریه ی آخر شب هایم …
انگار کافی نبوده …
این روز ها …
اول صبح ها هم …
گریه می کنم …

شانه ات کو؟
دنیایم باز به هم ریخته…

امشب بازهم پستچی پیر محله ی ما نیومد..
یا باید خانه مان را عوض کنم..
یا پستچی را …
تو که هر روز برایم نامه می نویسی ، مگه نه . . . ؟